کافئین از محبوب ترین مکمل های ورزشی و از اولین انتخاب های ورزشکاران جهت افزایش سطح انرژی می باشد. مهم ترین عملکرد کافئین رفع خستگی است. بنابراین غیر از افراد ورزشکار، بسیاری دیگر از افراد کافئین را جهت رفع خواب آلودگی، افزایش هوشیاری و افزایش تمرکز استفاده می کنند.
کافئین از طریق مکانیسم های خاص باعث کاهش احساس خستگی می شود، انقباض پذیری عضلات در ورزشکاران را افزایش می دهد و باعث افزایش ضربان قلب و فشار خون می شود.
با توجه به عملکرد کافئین، مصرف مکمل کافئین در نهایت باعث افزایش قدرت و استقامت در افراد ورزشکار می شود و در تمام کسانی که کافئین دریافت می کنند، کافئین تمرکز و هوشیاری را افزایش می دهد و باعث بهبود خلق و خو و رفع خواب آلودگی می شود.

مشخصات ظاهری:
محصول انرکاف ساخت شرکت داروسازی الحاوی می باشد.
این مکمل حاوی 30 عدد کپسول با دوز کافئین 200 میلی گرم، بسته بندی شده در دو بلیستر 15 عددی می باشد.

ارزش تغذیه ای:
کافئین (Caffeine): 
کافئین یک ترکیب آلکالوئیدی محرک بوده و یکی از شناخته شده ترین مکمل هایی است که  باعث بهبود وضعیت جسمی و روحی می شود. تقریبا 90 درصد بزرگسالان کافئین را به صورت روز مره مصرف می کنند.کافئین می تواند از منابع طبیعی مانند دانه قهوه، شکلات و برگ چای یا برخی از غذاها و نوشیدنی ها مانند نوشیدنی های انرژی زا دریافت شود.
کافئین باعث افزایش ضربان قلب، افزایش فشارخون، افزایش تمرکز، افزایش سطح انرژی و بهبود عملکرد ورزشی می شود همچنین باعث افزایش سطح کاتکول آمین ها (هورمون های دوپامین، اپی نفرین و نور اپی نفرین) می شود. اثرات مکمل کافئین بر سیستم عصبی مرکزی شامل افزایش فعالیت سمپاتیک و کاهش فعالیت پاراسمپاتیک نیز می شود که به نوبه خود باعث بهبود خلق و خوی فرد، افزایش هوشیاری و کاهش احساس خستگی می شود. کافئین اثرات منفی ناشی از پروازهای طولانی مدت (جت لگ) و خواب آلودگی را نیز کاهش می دهد.
کافئین از طریق مکانیسم هایی مانند تحریک سیستم اعصاب مرکزی، تقویت نیروی عضلانی در ورزش های هوازی (اسکی، دوچرخه سواری، قایقرانی، دویدن و شناکردن) و تا حدودی در ورزش های بی هوازی باعث افزایش نیرو می شود.
کافئین به طور مستقیم حداکثر ظرفیت اکسیژن را بهبود نمی بخشد اما با ایجاد مقاومت در برابر خستگی می تواند به ورزشکار اجازه دهد تا با قدرت بیشتری تمرین کند یا تمرین طولانی تری داشته باشد. به همین دلیل استفاده از مکمل کافئین پیش از ورزش های با شدت بالا رایج است.
کافئین در کبد تجزیه می شود و به ترکیبات پاراگزانتین، تئوفیلین و تئوبرومین تبدیل می شود که مدت طولانی تری در خون حفظ می شوند.

کافئین از 3 طریق باعث بهبود عملکرد بدنی می شود:
- فرآیند انقباض پذیری عضله
تاثیر کافئین بر فرآیند انقباض پذیری عضله از طریق افزایش آدنوزین مونوفسفات حلقوی (پیام رسان ثانویه) و نفوذ پذیری یون کلسیم می باشد.
گزانتین همانند کافئین، باعث افزایش باز شدن کانال های کلسیم و  نفوذ کلسیم بیشتر به بافت عضلانی شده در نتیجه تقویت انقباض عضلانی می شود. مکمل کافئین احساس خستگی ناشی از کاهش کلسیم هنگام انقباض عضلانی را با تسریع آزادسازی و جمع آوری کلسیم از طریق فعال سازی بیشتر شبکه سارکوپلاسمی سلول عضلانی کاهش می دهد.
این عملکرد کافئین باعث کاهش احساس درد ناشی از انقباض عضلات در ورزشکاران می شود همچنین قدرت انقباض عضلات و در نهایت قدرت ورزشکار را افزایش می دهد.
- افزایش اکسیداسیون اسیدهای چرب آزاد
اثر نیروزایی کافئین در ورزش های هوازی به افزایش اکسیداسیون اسیدهای چرب و ذخیره گلیکوژن عضله مربوط می شود. از آنجایی که سوخت اصلی عضلات گلیکوژن است، سوختن سریع گلیکوژن باعث احساس خستگی و کاهش استقامت فرد می شود ولی هنگامی که کافئین دریافت شود، باعث تجزیه اسیدهای چرب آزاد شده و در نتیجه بدن از چربی به عنوان سوخت استفاده می کند.
- عملکرد به عنوان آنتاگونیست گیرنده آدنوزین در سیستم عصبی مرکزی
آدنوزین مولکولی است که طی سوخت و ساز در بدن حاصل می شود و تجمع آن باعث احساس خستگی و خواب آلودگی می شود.
در مغز یک سد به نام سد خونی مغزی وجود دارد که باعث می شود همه مواد نتوانند از آن رد شده و وارد مغز شوند. اما کافئین قادر به عبور از سد خونی مغزی است و به عنوان یک مهار کننده قدرتمند برای گیرنده های آدنوزین در سیستم عصبی مرکزی به حساب می آید. 
در سیستم عصبی مرکزی (مغز و نخاع)، کافئین به عنوان رقیبی برای آدنوزین در گیرنده ها عمل می کند و از اثرات منفی آدنوزین در انتقال عصبی، تحریک پذیری عصبی، درک احساس درد و فشار جلوگیری می کند همچنین بر افزایش استقامت و سطح قدرت تاثیر می گذارد که در نهایت منجر به بهبود عملکرد ورزشی می شود.
به دلیل اهمیت گیرنده های آدنوزین در ایجاد احساس خستگی، شناخت عواملی که ممکن است تعداد یا حساسیت گیرنده های آدنوزین را تغییر دهند یا تعدیل کنند مهم است بنابراین تغییر در تعداد یا حساسیت گیرنده های آدنوزین توسط کافئین می تواند در عملکرد ورزشی نقش داشته باشد.
در مطالعات حیوانی دیده شده است که مصرف مزمن کافئین می تواند باعث افزایش تعداد گیرنده های آدنوزین و افزایش میل آنها برای اتصال با کافئین شود. که این مسئله ممکن است منجر به افزایش احساس نیاز به کافئین برای داشتن همان فعالیت آنتاگونیست روی گیرنده ها شود( اصطلاح عادت به کافئین).
نقش دیگر کافئین در بهبود عملکرد ورزشی، افزایش انتقال پتاسیم به بافت های غیر فعال می باشد که باعث کاهش تجمع پتاسیم در پلاسما می شود، در نتیجه باعث ایجاد احساس خستگی کمتر و ریکاوری سریع تر عضلات می شود.
 به طور کلی می توان گفت کافئین باعث فعال سازی مناطقی از مغز و سیستم عصبی می شود که در بهبود تمرکز و افزایش سطح انرژی نقش دارند و در عین حال باعث کاهش خستگی می شوند. این مکمل می تواند از طریق تجزیه سلول های چربی و افزایش ترموژنز یا تولید گرما میزان چربی سوزی را در سراسر بدن افزایش دهد. یکی دیگر از اثرات کافئین افزایش سطح بتا اندورفین در مغز است که باعث ایجاد حس شادی و رضایت پس از ورزش می شود. استفاده از مکمل کافئین باعث افزایش مصرف چربی در عضلات و حفظ ذخایر کربوهیدراتی می شود و از این طریق می تواند استقامت ورزشکار را در ورزش های طولانی مدت افزایش دهد.
عوامل مختلفی از جمله سن، استفاده از سایر داروها و ژنتیک افراد در میزان اثربخشی کافئین نقش دارند. به طور معمول مصرف 3 تا 6 میلی گرم کافئین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن یک ساعت قبل از ورزش و یا در زمان شروع تمرینات ورزشی می تواند باعث افزایش توان ورزشکار شود. اما استفاده از دوزهای بالاتر کافئین باعث بهبود عملکرد بدنی نمی شود و ممکن است تنها عوارض ناشی از آن را افزایش دهد.
کافئین به سرعت جذب جریان خون می شود، پس از 90 تا 100 دقیقه اثربخشی آن به اوج خود می رسد. سطح کافئین به مدت 3الی 4 ساعت بالا باقی ماند و سپس شروع به کاهش می کند.
استفاده طولانی مدت از کافئین به دلیل عادت به کافئین، باعث کاهش عملکرد کافئین می شود. بدین جهت باید یک دوره قبل از مسابقه مصرف کافئین ترک شود. مشخص نیست که یک ورزشکار استقامتی باید چند روز از خوردن کافئین خودداری کند تا اثرات نیروزایی آن به حداکثر برسد اما برخی مطالعات نشان می دهند که تعداد و تمایل گیرنده های آدنوزین در 7 روز به حداکثر می رسد.
با توجه به این که مکمل کافئین ممکن است عوارض داشته باشد، افراد ورزشکار برای تحمل بهتر، می توانند مصرف کافئین را از دوزهای پایین در طی 3 تا 4 روز پیش از تمرین شروع کنند.

روش مصرف:
افراد بزرگسال می توانند روزانه 1 عدد از این محصول را استفاده نمایند.

هشدار مصرف:
- برخی از عوارض رایج کافئین عبارتند از: افزایش ضربان قلب، اضطراب، سرگیجه، بی خوابی یا اختلال در خواب، تحریک پذیری، لرزش، ناراحتی معده، افزایش رفلاکس معده به مری، افزایش ادرار و سر درد.
- افرادی که مستعد اضطراب هستند و افرادی که بیماری قلبی یا مشکل فشارخون دارند بهتر است از مصرف کافئین خودداری کرده یا قبل از مصرف حتما با پزشک خود مشورت نمایند.
- زمان بندی کافئین مهم است و بهتر است بعد از ساعت 4-5 بعد از ظهر به دلیل امکان ایجاد اختلال در خواب استفاده نشود.
- مصرف این مکمل در کودکان و دوران بارداری و شیردهی توصیه نمی شود.
- افراد مبتلا به مشکلات گوارشی، تپش قلب، فشار خون بالا، مشکلات کلیوی و پرکاری تیروئید پیش از مصرف مکمل کافئین حتما با پزشک مشورت نمایند.
- در صورت مصرف داروهای خاص باید با پزشک مشورت شود.

نتیجه گیری:
محصول انرکاف ساخت شرکت داروسازی الحاوی احساس خواب آلودگی را از بین می برد و قادر است هوشیاری و تمرکز را افزایش دهد. این مکمل در ورزشکاران نیز باعث به تعویق انداختن احساس خستگی می شود و به آنها اجازه می دهد مدت طولانی تری تمرین کنند.