ماینوکسیدیل به دو شکل محلول و فوم و برای درمان ریزش مو و کمک به رویش مجدد موها با دو دوز 2% و 5% توسط لابراتوارهای مختلف ایرانی و خارجی تولید می شود.

ماینوکسیدیل یکی از قدیمی ترین محصولات موضعی ضد ریزش مو است و با آنکه بیش از 20 سال از تاریخ اولین تولید آن می گذرد کماکان جز پر فروشترین و موثرترین محصولات محرک رویش مو است که در سراسر جهان به فروش می رسد.

اثر ماینوکسیدیل در رویش مجدد موها مشروط بر اینکه ریشه موها از بین نرفته باشند توسط سازمان غذا و داروی آمریکا FDA تایید شده است با این حال همه مصرف کنندگان از آن کسب نتیجه نمی کنند و عواملی مانند ژنتیک، سن و مهمتر از همه شروع به استفاده از آن در مراحل اولیه که فرد دچار ریزش مو شده حائز اهمیت است.

ماینوکسیدیل به شکل موضعی (محلول ۲٪ یا ۵٪) برای درمان طاسی مردانه و ریزش موی آندروژنیک در مردان و زنان استفاده می‌شود. از آنجا که در زنان مصرف ماینوکسیدیل ۵% و ۲% تفاوت زیادی ایجاد نمی‌کند، بهتر است از محلول ۲% ماینوکسیدیل استفاده شود تا از احتمال رویش موهای ناخواسته در سایر نواحی بدن جلوگیری شود. در برخی موارد استفاده از ماینوکسیدیل ممکن است عوارض جانبی مانند: خشکی پوست، پوسته ریزی، خارش و قرمزی پوست وافزایش رشد موها در صورت و مناطق دیگر بدن و … داشته باشد.

ریزش موی آندروژنیک

ماینوکسیدیل ۵ درصد به منظور ریزش موی آندروژنیک استفاده می‌شود. 

ژنتیک و هورمون دو عامل بسیار تاثیر گذار در ریزش مو هستند، افرادی که به صورت ژنتیک موهای کم پشت دارند بیشتر در معرض ریزش مو و کچل شدن قرار می گیرند. قابل توجه است که سطح هورمون‌های مردانه در افرادی که به ریزش موی آندروژنیک مبتلا می شوند، در مقایسه با سایر افراد در اغلب موارد تفاوتی ندارد و مهمترین اختلاف در میزان حساسیت فولیکول های مو به ترکیبات آندروژنیک است.

علایم و الگوی ریزش این نوع ریزش موی سر اغلب بسیار تدریجی و در مدت چندین سال رخ می دهد. الگوی ریزش مو در مردان به صورت عقب رفتن خط رویش مو در نواحی گیچ گاهی و کاهش موی ناحیه فرق سر است که ممکن است در نهایت به طاسی کامل در این نواحی بیانجامد. این نوع ریزش مو در زنان به صورت نازک شدن پیش رونده موها در ناحیه فرق سر، با حفظ خط رویش موی ناحیه پیشانی دیده می شود. این نوع ریزش مو در خانمهای به طاسی کامل نمی انجامد.