از وظایف مهم سیستم ایمنی بدن شناسایی میکروب های بیگانه و متجاوز است که با از بین بردن آنها در حفظ سلامت بدن نقش مهمی ایفا می کند. با پایین آمدن عملکرد سیستم ایمنی بدن و ضعیف شدن آن، عفونت ها و میکروب ها می توانند به راحتی وارد بدن شده و به سختی نیز از بین می روند و همین باعث بیمار شدن افراد می گردد.

سیستم ایمنی بدن نقش حیاتی مراقبت از بدن در برابر باکتری ها، ویروس ها و سموم را بر عهده گرفته است. سیستم ایمنی بدن از غدد لنفاوی، غده تیموس، مغز استخوان، لوزه ها، مجرای معدی روده ای و بخش هایی از طحال تشکیل شده است که توسط گلبول های سفید با میکروب ها و آنتی ژن های حمله کننده به بدن مبارزه نموده و آنها را از بین می برد. در نتیجه سلامتی و تقویت سیستم ایمنی بدن اهمیت بسزایی دارد. سیستم ایمنی در از بین بردن میکروب های پاتوژن (بیماری زا) و سلول های بدخیم سرطانی نقش اصلی را ایفا می کند.، همچنین در مواجهه با عوامل بیگانه یعنی آنتی ژن ها فعال می شود. پروتئین های موجود در سطح باکتری ها، قارچ ها و ویروس ها نمونه ای از این آنتی ژن ها هستند. با اتصال آنتی ژن ها به گیرنده های سلول های ایمنی، منجر به انجام یک سری فرآیندهای دفاعی در بدن می شوند.

سیستم ایمنی به 2 بخش اصلی ذاتی و اکتسابی تقسیم می شود. بخش ایمنی ذاتی بخش اول مقابله با عوامل پاتوژن است که به صورت غیر تخصصی عمل می کند. پوست اولین سد ایمنی ذاتی است. در صورت عبور عامل پاتوژن از سد پوست واکنش های التهابی آغاز می شوند. هنگامی که پاتوژن ها بتوانند از سد ایمنی ذاتی عبور کند بخش ایمنی اکتسابی یا اختصاصی فعال می شود. با فعال شدن بخش ایمنی اکتسابی در مواجه با بیماری ها و واکسن های مختلف مجموعه ای از  آنتی بادی های مربوط به پاتوژن های مختلف در بدن شکل می گیرد. بدن این آنتی بادی ها را ذخیره کرده تا در صورت مواجه دوباره با این عامل، سریعتر آن را شناسایی کرده و به مبارزه با آن بپردازد.

تا زمانی که سیستم ایمنی بدن وظیفه خود را به خوبی انجام دهد متوجه عملکرد آن نمی شویم. اما اگر به دلیل ضعف و یا مواجه با میکروب های خاص نتواند وظیفه خود را به درستی انجام دهد علائم بیماری ظهور می کنند.

در سال های گذشته استفاده از مکمل های طبیعی با منشاء گیاهی به دلیل پتانسیلی که در تقویت سیستم  ایمنی دارند برای مقابله با بیماری های عفونی و سلول های سرطانی مورد بررسی قرار گرفته اند. گیاه درمانی یا  استفاده از قسمت های مختلف گیاهان برای تقویت سیستم ایمنی به طور کلی نوعی درمان تکمیلی به حساب می آید.

ویژگی های ترکیبات موجود در شربت فیتوگریپ گل دارو :

آقطی سیاه :

آقطی سیاه درختچه ای است که ارتفاع آن در نواحی مساعد تا 10 متر می رسد. برگهای آن سبز رنگ، بیضوی، دندانه دار، بیدره و مرکب از 5-7 برگچه می باشد اگر برگها شکسته و مالش داده شود بوی بدی از آن متصاعد می شود. گلهای آن سفید و خوشه ای است که در اواخر بهار ظاهر می شود. قسمت مورد استفاده این درختچه؛ گل، برگ و پوست داخلی ساقه آن است.

فواید آقطی سیاه :

از فواید آقطی سیاه می توان به ؛ درمان رماتیسم و درد مفاصل، ادرار آور، ملین و ضد یبوست، دم کرده برگهای خشک شده آن مؤثر در رفع اسهال، برطرف کننده درد و التیام بواسیر، از بین برنده خارش بدن، برای جوش خوردن استخوان و مداوای شکستگی استخوان، درمان کننده گریپ، سرما خوردگی، بیماریهای دستگاه تنفسی و نقرس، معالجه برونشیت و ذات الجنب، درمان بیماریهای سل، مفید برای بیماریهای کلیه و مجاری ادراری، درمان سنگ کلیه، افزایش شیر مادران شیرده، درمان بیماریهای صرع، کمپرس زخم های اگزما و شادابی پوست صورت با از بین بردن لکه ها و کک و مک اشاره کرد.

آقطي سیاه به طور سنتي جهت درمان آنفولانزا، سرماخوردگي و زكام بيني مزمن همراه با گرفتگي گوش و سينوزيت، استفاده مي شود.

خواص درمانی و فواید گیاه سرخارگل :

گیاه سرخارگل یا گیاه تام اکیناسه، گیاهی علفی، چند ساله و مقاوم با ساقه های راست و محکم، شاخه دار، کرک دار یا بدون کرک به بلندی ۶۰ تا ۱۸۰ سانتی متر که در اواخر پائیز به گل می نشیند.

گیاه سرخارگل به صورت خوراکی جهت درمان حمایتی سرماخوردگی و عفونت های مجاری تنفسی و ادراری تجویز می شود. این گیاه  از طریق تحریک سیستم ایمنی اثرات مفیدی در درمان عفونت ها بجا می گذارد. اثر تحریک ایمنی گیاه سرخارگل از طریق فعال شدن فاگوسیتوز و تحریک فیبروبلاست ها، افزایش فعالیت تنفسی و افزایش جا به جایی لکوسیت ها و توان فعال کردن فاگوسیتوز عصاره استاندارد شده بخش های هوایی گیاه سرخارگل مشخص شده است.

مصارف موضعی گیاه سرخارگل شامل تسریع بهبود زخم و درمان موارد التهابی پوست می باشد.    

زنجبیل :

زنجبیل از اجزای مختلفی تشکیل شده که مهمترین آنها عبارتند از: روغن‌های فراری مانند زینجی برن، کورکومن و بتابیزابولن و آریل آلکان‌هایی مانند جینجرول و شوگاال.

اثرات معجزه آسای زنجبیل در درمان بیماری‌های مختلف به اثبات رسیده است که از مهمترین آنها می توان به کنترل تهوع و استفراغ، درمان اختلالات گوارشی، درمان دردهای مفصلی و روماتیسمی، کم اشتهایی، ضد تجمع پلاکتی، محرک سیستم ایمنی، خاصیت ضد میکروبی و ضد تومور اشاره کرد. از دیگر ویژگی های این گیاه خاصیت ضد سرطانی بوده و از رشد سلول‌های سرطانی مخصوصا در روده بزرگ جلوگیری می‌کند.

گیاه بومادران :

بومادران یک گیاه درمانی با خواص فوق العاده است که هزاران سال است از آن در درمان بیماریها استفاده می شود. بومادران التهابات پوست و کبد را کاهش داده و به درمان عفونت های پوستی، کبد چرب غیر الکلی و کاهش علائم پیری پوست کمک می کند. علاوه بر این عفونت کبد و تب را کاهش می دهد. عصاره برگ گیاه بومادران خواص ضد التهابی و آنتی اکسیدانی دارد که در درمان زخم از آن استفاده می شود.

گیاه بابونه :

بابونه از چای های گیاهی معروف است که معمولا از قسمت گل این گیاه استفاده می شود و به طور سنتی در درمان بیماری ها کاربرد دارد. حاوی ترکیبات فنلی فراوان مانند فلاونوئیدها، کوئرستین، لوتئین است. خواص ضد باکتریایی و آنتی اکسیدانی دارد.

بابونه در سیستم عصبی مرکزی به عنوان خواب آور و ضد صرع و ضد اضطراب عمل می کند. گلیکوزید های لوتئولین و آپی ژنین موجود در این گیاه به عنوان آرام بخش عمل می نماید. آپی ژنین و لوتئولین به عنوان لیگاند رسپتورهای مرکزی بنزودیازپینی عمل می نمایند و این مکانیسم احتمالی می تواند توجیه کننده اثرات ضد اضطراب و خواب آوری این گیاه باشد.

نعناع :

نعناع داراي خاصيت آنتي ويروس و آنتي باكتريال می باشد و به علت دارا بودن اثر ضد درد،‌ اين گياه به عنوان مسكن نقش مهمي در فرآورده فيتوگريپ ايفا مي نمايد. استفاده از نعناع در التهاب غشاء هاي موكوسي فوقاني و گرفتگي مجاري تنفسي نيز مورد تأييد كميسيون E قرار گرفته است.

روش مصرف :

بزرگسالان یک قاشق غذاخوری 3 تا 4 نوبت در روز.

کودکان یک قاشق مرباخوری 3 تا 4 مرتبه در روز.

روش نگهداری :

در دمای زیر 25 درجه و دور از دسترس کودکان نگهداری شود.

توجه :

مصرف کننده عزیز لطفا قبل از مصرف در صورت وجود هر گونه بیماری زمینه ایی و یا مصرف دارو با پزشک و یا دارو ساز مشورت نمایید.

هشدار مصرف :

• در صورت مصرف آزاتيوپرين، كورتيكوستروئيدها، آنتي‌كوآگولانتها و آنتي‌پلاكتها از مصرف اين دارو اجتناب شود.
• اين دارو در افراد با سابقه حساسيت، آسم و سنگهاي صفراوي نبايد مصرف شود.
• در صورت مصرف قرص آهن با پزشك خود تماس بگيريد.
• در افراد مبتلا به بیماری های اتوایمیون منع مصرف دارد.
• در دوران بارداری و شیردهی منع مصرف دارد.
• قبل از مصرف به خوبی تکان داده شود.

عوارض جانبی :

• عوارض پوستي: مانند اريتم، اگزانتم، خارش، كهير، درماتيت تماسي، آنژيوادم.
• عوارض گوارشي: مختصر شكايات گوارشي نظير نفخ و سوزش معده.
• در صورت مصرف دوزهاي بالا، بي نظمي هاي ضربان قلب.